استفاده از اسباب بازی های جنسی ایمن ترین رفتار جنسی در طول همه گیری است

تشخیص ممکن است منجر به "اختلال مردانه" شود؟تحقیقات به این موارد اشاره دارد: "COVID-19" بر استرون و هورمون تأثیر می گذارد.
بسیاری از مردان نگران این هستند که آیا این عفونت بر سلامتی جنسی حلقه پایین تنه تأثیر می گذارد یا خیر.مجله پزشکی جنسی 《پزشکی جنسی》 زمانی ادعاهای تحقیقاتی را منتشر کرد مبنی بر اینکه عفونت پس از COVID-19 ممکن است بر روی سلول‌های اندوتلیال در رگ‌های کوچک تأثیر بگذارد و در نتیجه باعث اختلال در عملکرد و انقباض رگ‌های کوچک شود.التهاب سیستمیک ناشی از ویروس نیز یک عامل خطر برای اختلال نعوظ است. نتایج نشان داد که خطر اختلال نعوظ در افراد مبتلا 20 درصد بیشتر از افراد سالم است.
حتی اگر عملکرد نعوظ پس از عفونت طبیعی باشد، عواقب «COVID-19» ممکن است بر بدن انسان نیز تأثیر بگذارد و منجر به اختلال عملکرد مردان شود. «بررسی پزشکی سگوال» نشان می‌دهد که عواقب کووید-19 ممکن است برای بدن مضر باشد. تحقیقات نشان می دهد که این ویروس می تواند تستوسترون را در مردان کاهش دهد و احتمال اختلال هورمون زنانه را افزایش دهد که ممکن است به سلامت جنسی زوج های متاهل منجر شود روابط کانگ بدتر می شود.
با این حال، در مقایسه با مردان، COVID-19 تأثیر کمی بر سلامت جنسی زنان دارد. طبق مجله معتبر «Nature»، مشکلات روانی زنان پس از تشخیص، مانند اضطراب، افسردگی یا تنهایی، از علل اصلی اختلالات زنانه است. و فراوانی سردی جنسی و رفتارهای جنسی انفرادی نسبت به قبل از عفونت افزایش یافته است. چه مشکل جسمی باشد و چه روانی، ورزش قطبی پاییزی پس از بهبودی از بیماری همه گیر لازم است تا بتوان موانع را برطرف کرد.

آیا می توانید بلافاصله پس از ابتلا به COVID-19 بترسید؟پاسخ کارشناس: حداقل به فاصله 10 روز!
من معتقدم بسیاری از ناظران همچنین کنجکاو هستند که آیا می توانند در طول تشخیص با شریک زندگی خود رابطه جنسی داشته باشند یا خیر؟ کارولین باربر، پزشک دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز، گفت که احتمال انتشار COVID-19 از طریق مایعات بدن مانند مایع پروستات، وجود دارد. منی و ترشحات مجرای صوتی "بسیار کم" بود. با این حال، با در نظر گرفتن ویروس Omicron به عنوان مثال، نرخ انتقال ویروس هنوز حدود 5٪ 7 روز پس از تشخیص است.اگر با شریک زندگی خود رابطه جنسی داشته باشید، همچنان خطر انتشار ویروس را دارید.
در روز سوم تا ششم پس از تشخیص، بار ویروسی بدن انسان به حداکثر می رسد. در این زمان، درمان نفوذ به کاهش فشار ناشی از عفونت کمک می کند.به طور متوسط، بار ویروسی بدن انسان ممکن است 10 روز پس از تشخیص به حداقل برسد. بنابراین، لازم است حداقل 10 روز پس از عفونت برای داشتن رابطه جنسی با شریک زندگی خود را رزرو کنید.» اگر علائم همراه هنوز خالکوبی هستند مانند سرفه، تب و غیره) برای جلوگیری از هرگونه تماس، از قبل به دنبال مشاوره پزشکی باشید.
دستورالعمل های صادر شده توسط دانشگاه ییل همچنین نشان می دهد که استفاده از اسباب بازی های جنسی، لذت بردن از خود و سایر اقدامات در طول همه گیری هنوز ایمن ترین رفتار جنسی است. بنابراین، اقدامات ممکن این است که هر روز 3 تا 5 داو قبل از فعالیت های صمیمی سریع لباس بپوشید، از بوسیدن و لمس بیش از حد اندام خودداری کنید (فرد تایید شده ممکن است ویروس در مدفوع داشته باشد) در لحظه رفتار جنسی.و محیط را تهویه نگه دارید؛ بلافاصله پس از صمیمیت بدن خود را حمام و شستشو دهید. بوسیدن و صمیمیت فیزیکی می تواند ویروس ها را آلوده کند!در طول اپیدمی، ابتدا باید هشت کار انجام داد تا "عشق"
《کلینیک مایو》 یک رسانه پزشکی معتبر در ایالات متحده، از طریق مقاله ای ویژه درخواست کرد که علاوه بر رفتار جنسی، ما می توانیم از طریق قرار مجازی، ملاقات ویدیویی و سایر اقدامات در طول همه گیری، رابطه صمیمانه خود را نیز حفظ کنیم.مطالعات خارجی اشاره کرده اند که: اگر احساس می کنید بدن شما پس از عفونت آسیب جدی نمی بیند و هر دو طرف بیش از دو دوز واکسن دریافت کرده اند، صمیمیت فیزیکی مجاز و ایمن است.
1- سعی کنید تعداد شرکای جنسی را کاهش دهید.
2. از تماس با شرکای جنسی با علائم COVID-19 خودداری کنید.
3. از بوسیدن خودداری کنید.
4. از انتقال دهانی مدفوع، یا رفتار جنسی تماس با مایع منی یا ادرار خودداری کنید.
5. از صمیمیت فیزیکی دوری کنید.اگر می خواهید صمیمی باشید باید از کاندوم استفاده کنید.
6. قبل و بعد از رابطه جنسی دست ها را بشویید و دوش بگیرید.
7. لطفاً اسباب بازی های جنسی را قبل و بعد از استفاده تمیز کنید.
8. از الکل برای تمیز کردن ناحیه ای که در آن فعالیت جنسی رخ می دهد استفاده کنید.
در طول اپیدمی، شرکا ممکن است خواسته ها و نیازهای متفاوتی داشته باشند.حفظ ارتباط و رسیدن به اجماع مهمتر از خود صمیمیت است.「 زندگی مشترک به این معنا نیست که بتوانید شریک زندگی خود را مجبور به رفتار صمیمانه کنید.این موثرترین و ایمن ترین راه برای انجام این کار با فرض احترام به یکدیگر و رعایت استانداردهای پیشگیری از بیماری همه گیر است.»